Ik ken mezelf beter en vertrouw anderen weer
Corné was overspannen en wilde weer aan de slag
Het ging niet goed met Corné. Op zijn werk in de interieurbouw voelde hij zich steeds minder prettig, hij sliep slecht, raakte oververmoeid en prikkelbaar. Het was een vicieuze cirkel. Uiteindelijk ging het niet meer: overspannen. Hoe nu verder? Op een dag stapte hij Loods №9 binnen, de dagbestedingslocatie van Osperon. Dat zorgde voor een ommekeer.
"Ik heb een vorm van autisme en daardoor ben ik iemand met een instructieboekje”, vertelt Corné. “Op mijn werk had ik een buddy, dat was fijn, maar die had steeds minder tijd voor mij. Met een aantal collega’s klikte het niet en daar had ik veel last van. Ik ging te laat naar bed en mijn dag- en nachtritme raakte verstoord."
Re-integreren
Toen hij gestopt was met werken, had hij gesprekken met een psycholoog en jobcoach. Het idee was om via een dagbestedingsproject te re-integreren. “Ik bezocht een paar van die plekken, maar dat sprak me niet aan. Het was vooral magazijnwerk. Toen hoorde ik over Osperon en het leek me wel interessant wat ze daar deden. Ik ben gaan kijken en vond het meteen leuk, vooral de sfeer en het grote buitenterrein.”
Het begeleidingstraject van Corné startte ongeveer een jaar geleden. “In het begin werd ik een beetje losgelaten: ga je eigen dingen maar doen, ga kijken wat je leuk vindt. Dat zorgde voor rust in mijn hoofd. Bij Osperon heb ik de ruimte gekregen om mezelf te leren kennen en te ontdekken wat bij me past. Ik weet nu bijvoorbeeld dat ik snel hangry – prikkelbaar - word als ik niet op tijd eet.”
Dag- en nachtritme
Wat direct aangepakt werd, was zijn verstoorde dag- en nachtritme. “Dat was heel belangrijk. Het uitgangspunt was dat ik hier was en gemotiveerd. Dat laatste was makkelijk, want ik vond het gewoon leuk.” ’s Ochtends op tijd komen was in het begin lastig, geeft hij toe. “Eerst moest ik om 9 uur hier zijn, daarna om kwart voor 9 en daarna om half 9. Die stok achter de deur hielp, al lukte het niet altijd. Na een tijdje werd het makkelijker en nu gaat het bijna altijd goed.”
Drie dagen per week fietste hij vanuit zijn woonplaats in de Bommelerwaard naar Loods №9 in Den Bosch. Daar stortte hij zich onder andere met veel plezier op het stucen van muren met leem, onder begeleiding van twee leermeesters. “Ik kon veel zelf ontdekken en uitproberen, mocht ook fouten maken. Bij leemstucen kun je namelijk het materiaal makkelijk afsteken en opnieuw opzetten.” Hij deed nog meer, zoals tegelen, de werkplaats herinrichten, een vloer leggen, meehelpen met de bouw van een kas. “Dit is een fantastische plek, echt uniek.”
Stage lopen
Gekoppeld aan het praktische werk heeft Corné regelmatig gesprekken met begeleiders van Loods №9: wat gaat goed, waar loop je tegenaan, welke terugkerende patronen zijn er? Door deze zaken goed uit te diepen, wordt het fundament gelegd voor vervolgstappen. Hij heeft weer vertrouwen gekregen; in zichzelf, in anderen en in de toekomst. “Bij Osperon heb ik veel verschillende mensen leren kennen. Je leert rekening met elkaar houden. Ik ben gemakkelijker in de omgang geworden, relaxter. Vroeger durfde ik iemand geen schouderklopje te geven, nu wel. Dat komt omdat ik me hier veilig voel.”
